مدح و شهادت امیرالمؤمنین حضرت علی علیه‌السلام
سه شب گذشت و نـوایی دگر نمی‌آید به غیر خـون دل از چـشم تـر نمی‌آید هوای کوفه ملال‌آور و غم‌انگیز است دگـر صـدای عـلـی در سـحـر نمی‌آید فضای نُه فلک از داغ او پُر از غوغاست صدای شـیـون از این بیـشتـر نمی‌آید زبـان حـال یـتـیـمان بی‌پدر این است چـرا ز بـاب یـتـیـمـان خـبـر نـمی‌آیـد جگـر خـراش شـده داغ حـیـدر کـرّار که داغ، جز به سـراغ جـگـر نمی‌آید حسین و زینب و کلثوم باحسن گویند دلا بــسـوز کـه دیـگـر پـدر نـمـی‌آیـد به پـیـرمرد جـزامی کسی خـبر بـبرد که یار و هـمـدم هر شب دگر نمی‌آید پس از دعای فرج با خدای خود گویم مگـر که مـنـتـقـم‌اش از سـفـر نمی‌آید نداد گـریه امـان بر «وفایی» و گـفتا ز شرح این غـم جانـسـوز بر نمی‌آید |